Dialog funkcjonariuszy
Barnim Regalica
Dokonana w dn. 16-18 VIII wizyta patriarchy Cyryla I w Warszawie miała oprócz swojego czysto religijnego aspektu oczywiste znaczenie polityczne.
Nie ma czegoś takiego jak apolityczna religia.
Toteż sam fakt rozmowy przywódców kościołów dwóch dużych narodów które to kościoły (pomijając to na ile słusznie) mają w swoich państwach status instytucji narodowych jest także faktem politycznym.
Aby ocenić jej charakter i znaczenie należy dobrze opisać kto z kim rozmawia.
Patriarcha Cyryl jest przywódcą cerkwi podporządkowanej imperialistycznemu państwu i od XVI w. – kiedy to mnich Filoteusz sformułował doktrynę „Trzeciego Rzymu” - jawnie głoszącej że Moskwa powinna być stolicą uniwersalną i w imię słuszności i uniwersalizmu prawosławnego chrześcijaństwa ma prawo podbić cały świat. Przy czym takie relacje między Cerkwią a państwem, w których cerkiew korzysta z opieki państwa ale w zamian za to podporządkowuje się kierownictwu politycznemu i pomaga mu w osiąganiu celów politycznych jest w prawosławiu czymś naturalnym, wywodzącym się jeszcze z Bizancjum. Podręczniki tę relację określają mianem, cezaropapizmu, a teolodzy prawosławni – mianem symfonii.
Propaganda słowiańska w Polsce Ludowej w latach 1944-1947 ze szczególnym uwzględnieniem roli Komitetu Słowiańskiego w Polsce
Leszek Sławomir Pręcikowski
Lata 1944-1946 to w dziejach Polski Ludowej oraz innych państw słowiańskich położonych w strefie wpływów Związku Sowieckiego okres, który śmiało można określić mianem „epoki słowiańskiej”. Wątki słowiańskie zdominowały zarówno politykę wewnętrzną, jak i zagraniczną ówczesnych władz komunistycznych. Przymiotnik „słowiański” odmieniano we wszystkich przypadkach w niemal każdej dziedzinie życia społecznego. Organem odpowiedzialnym za upowszechnienie idei słowiańskiej wśród szerokich mas społecznych stał się Komitet Słowiański w Polsce (KSwP), nadzorowany bezpośrednio przez Ministerstwo Spraw Zagranicznych. Ponadto szereg organizacji tak manipulowanych przez władze (np. Polski Związek Zachodni, Związek Nauczycielstwa Polskiego, oficjalne Towarzystwa Przyjaźni Słowiańskiej, Towarzystwo Przyjaźni Polsko-Radzieckiej); jak też powstałych jako samodzielne inicjatywy społeczne, na bazie powszechnego wówczas entuzjazmu dla idei współpracy i wzajemnego porozumienia się Słowian (np. Towarzystwo Przyjaciół Drzewidów Roji, Towarzystwo Przyjaciół Łużyc, Towarzystwo Przyjaźni Polsko-Czechosłowackiej, Stowarzyszenie Słowiańskie czy Polski Instytut Słowiański) - prowadziło ożywioną propagandę słowiańską. Tematy słowiańskie znajdowały poczesne miejsce na łamach wszystkich większych gazet i czasopism. W sferze polityki zagranicznej ukoronowaniem owej „słowiańskiej” polityki ludowego państwa była lansowana przez czas dłuższy (aczkolwiek zakończona kompletnym fiaskiem - wobec sprzeciwu Kremla) idea wcielenia w granice Polski terenów na zachód od Szczecina i linii Odry, aż po wyspę Rugię (Roję) włącznie (w ramach programu reslawizacji dawnych ziem słowiańskich)1. Hasło słowiańskości stało się wówczas niemalże doktrynalnym dogmatem, który warunkował wszelkie działania w sferze politycznej i społecznej. Istotną rolę w głoszeniu - pustej, w ówczesnych warunkach politycznych - słowiańskiej frazeologii odgrywała Polska Partia Robotnicza.
Strona 2 z 4
Wszelkie prawa zastrzeżone © 2024 - Stowarzyszenie Na rzecz Tradycji i Kultury NIKLOT
Kontakt
Stowarzyszenie na rzecz Tradycji i Kultury "Niklot"
skr. poczt. 11
03-200 Warszawa 38
e-mail: Ten adres pocztowy jest chroniony przed spamowaniem. Aby go zobaczyć, konieczne jest włączenie w przeglądarce obsługi JavaScript.
Oddział szczeciński
skr.poczt. 979
70-952 Szczecin
e-mail: Ten adres pocztowy jest chroniony przed spamowaniem. Aby go zobaczyć, konieczne jest włączenie w przeglądarce obsługi JavaScript.
www.niklot.szczecin.pl
Oddział szkocki
e-mail: Ten adres pocztowy jest chroniony przed spamowaniem. Aby go zobaczyć, konieczne jest włączenie w przeglądarce obsługi JavaScript.
www.szkocja.niklot.org.pl
Publicystyka
- W 110 rocznicę Manifestacji na Placu Grzybowskim
- W 100-tną rocznicę Wielkiej Wojny
- Dialog funkcjonariuszy
- Propaganda słowiańska w Polsce Ludowej w latach 1944-1947 ze szczególnym uwzględnieniem roli Komitetu Słowiańskiego w Polsce
- Jan Stachniuk (1905-1963) - bydgoski epizod w powojennych dziejach ideologa Zadrugi
- Jednostka, wspólnota i rasa: trzy punkty odniesienia zachodniego neopogaństwa
- Polskie i litewskie neopogaństwo. Kilka różnic i podobieństw w świetle badań ankietowych